Ik was een meisje van 10 toen ik voor t eerst op een pony zat. Ik weet t nog precies, de pony heette Grijsneus en ik was eerlijk gezegd doodsbenauwd met iedere stap die die met mij op z'n rug zette.
Er volgden vele lieve pony's, Nina, Whisty en daarna ook de paarden Annelies en daarna Kartoes t paard dat ik met de fles heb groot gebracht en nu nog een hele grote plek in m'n hart heeft.
En toen was daar opeens Black, zo maar uit t niets. Ik reed inmiddels geen paard meer, ik was niet op zoek naar een paard, ik had geen geld en geen tijd voor een paard en toch werd uitgerekend zij mijn eerste eigen paard.
Ups en ook downs hebben we gehad, zo down dat ik haar niet meer durfde te berijden. Ik wist echt niet meer hoe nu verder toen ik contact opnam met Rianne Top van #TopHorseTraining.
Ik leerde vanuit een ander perspectief Black te trainen en te rijden. Ik leerde met andere ogen te kijken en te reageren op de signalen die Black gaf. Ik noemde t paardrijden 2.0 en alhoewel ik t allesbehalve makkelijk vond, kreeg ik er schik in om op deze manier met mijn paard en mijzelf bezig te zijn.
En dan kom ik na anderhalf jaar trainen aan bij paardrijden 3.0.
T voelt als een beetje van Maggie, in dit geval Rianne Top, en een beetje van mezelf. Ik kan t beste van de twee werelden nu bij elkaar voegen, vertrouwen op mijn jarenlange paardrij-ervaring in een nieuwe context.
De band met Black is nog nooit zo goed geweest, we weten wat we aan elkaar hebben of t nou om rijden gaat of om coachen.
Dankjewel Rianne Top, dankzij jou heb ik weer plezier in t rijden en kan ik Black inzetten als liefdevol coachpaard.
